Hoe zit het met … onterven?

Families zijn als takken aan een boom. Dezelfde wortels, maar men groeit in verschillende richtingen. Soms is die richting zo anders, dat er geen contact meer is of ruzie.

Ik zie een duidelijke toename van het aantal ontervingen. Ik spreek met mensen die familieleden willen uitsluiten van de erfenis en mensen die uitgesloten zijn. De redenen lopen erg uiteen. Denk aan ruzie, geen contact, verslaving, mentale problemen, enzovoorts. Er is één overeenkomst: er schuilt altijd menselijk leed achter.

In een gesprek over een onterving hebben we het over die redenen. Het is een moeilijk emotioneel onderwerp. Ik vraag of het weer goed kan komen en wijs erop dat het grote impact kan hebben voor degene die onterfd is. Ik leg ook uit wat de rechten zijn van iemand die onterfd is, want daar zijn veel misverstanden over. 

Veel mensen denken dat je kinderen niet kunt onterven. Kinderen en kleinkinderen kunnen worden onterfd, maar houden recht op een legitieme portie. Dat is de helft van het ‘normale’ erfdeel. Andere familieleden kunnen helemaal worden onterfd. Ook een partner kan worden uitgesloten, maar heeft in veel gevallen nog wel een woonrecht om te voorkomen dat de langstlevende op straat komt te staan als de partner overlijdt. Als partner kun je ook onbedoeld ‘onterfd’ worden als je niet getrouwd of geregistreerd partner bent en er geen testament is of een testament dat is gemaakt voor de relatie ontstond.

Soms wordt iemand onterfd om de afwikkeling van een erfenis makkelijker te maken. Dat gebeurt nog wel eens als een erfgenaam onder bewind of curatele staat. Het kan dan beter zijn dat iemand geen mede-beslissingsbevoegdheid krijgt, maar wel geld. 

Deze column is te kort om diep in te gaan op alles wat met onterven te maken heeft. Wilt u hier meer informatie over? Neemt u dan gerust contact op.